καταψυχίτσιν

καταψυχίτσιν, τὸ (Μ)

δρόσισμα τού καιρού, δροσούλα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατά-ψυχον + υποκορ. κατάλ. -ίτσιν (πρβλ. καταλογ-ίτσιν, κρομμυδ-ίτσιν)].